Η πνευμονία εμφανίζει πυρετό με ρίγος, βήχα με κιτρινωπή ή πρασινωπή απόχρεμψη, δύσπνοια με ταχύπνοια. Επιπρόσθετα συμπτώματα της πνευμονίας είναι η κεφαλαλγία, το αίσθημα κόπωσης, η σύγχυση, η πτώση του επιπέδου συνείδησης, η θωρακαλγία. Η εκτίμηση της βαρύτητας της πνευμονίας γίνεται με δύο επιστημονικά αποδεκτές κλίμακες ,την CURB-65 και την PSI, οι οποίες βαθμολογούν διάφορες παραμέτρους της κλινικής κι εργαστηριακής εικόνας του ασθενούς, δίνοντας ένα συνολικό score για την πνευμονία του. Αυτό βοηθάει τον πνευμονολόγο να εκτιμήσει αν ο ασθενής θα λάβει θεραπεία σπίτι του για την πνευμονία ή αν θα εισαχθεί στο νοσοκομείο διότι η πνευμονία είναι σοβαρότερη.
Η κλινική εξέταση στην πνευμονία αναδεικνύει αρκετά ευρήματα. Χαρακτηριστικότερο εύρημα της πνευμονίας είναι οι τρίζοντες που ακούγονται κατά την ακρόαση του αναπνευστικού συστήματος. Ο έλεγχος της πνευμονίας συμπληρώνεται με ακτινογραφία θώρακος, γενική αίματος, CRP. Σε σοβαρότερες περιπτώσεις πνευμονίας γίνεται λήψη αερίων αρτηριακού αίματος ώστε να εκτιμηθεί το επίπεδο της αναπνευστικής ανεπάρκειας του ασθενούς. Απαραίτητη κρίνεται η λήψη πτυέλων για Gram χρώση και καλλιέργεια, ώστε να απομονωθεί το μικρόβιο που ευθύνεται για την πνευμονία, αν και το τελευταίο δεν είναι πάντα εφικτό.
Η πνευμονία παρουσιάζει σοβαρές επιπλοκές οι οποίες είναι οι παρακάτω:
α) Πνευμονία που οδηγεί σε ARDS, το οποίο χαρακτηρίζεται από βαριά αναπνευστική ανεπάρκεια και απαιτεί διασωλήνωση του ασθενούς
β) Πνευμονία που οδηγεί σε πνευμονικό απόστημα, το οποίο απαιτεί αντιβιοτική αγωγή πολλών εβδομάδων και ορισμένες φορές χειρουργική αφαίρεση
γ) Πνευμονία που εμφανίζει πλευριτική συλλογή- εμπύημα το οποίο χρήζει παροχέτευσης
Οι πνευμονίες προκαλούνται από βακτήρια, ιούς και σπανιότερα από μύκητες. Τα συνηθέστερα βακτήρια που προκαλούν πνευμονία είναι o Streptococcus pneumoniae, Haemophilus influenzae, Mycoplasma pneumoniae. Οι συχνότεροι ιοί που προκαλούν πνευμονία είναι ο ιός της γρίπης, RSV, ιοί Coxsackie. Οι μύκητες προκαλούν πνευμονία σε ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς, με κυριότερο εκπρόσωπο τον Aspergillus spp.
Η θεραπεία της πνευμονίας συνίσταται στην λήψη αντιβιοτικών φαρμάκων. Αρχικά, οι μακρολίδες και οι β- λακτάμες είναι τα φάρμακα εκλογής για την πνευμονία. Σοβαρότερες περιπτώσεις πνευμονίας αντιμετωπίζονται με αναπνευστικές φθοροκινολόνες. Συμπληρωματικά, στις πνευμονίες μπορεί να απαιτηθεί η χορήγηση βρογχοδιασταλτικών και οξυγονοθεραπεία. Οι πνευμονίες μπορεί να οδηγήσουν τον ασθενή στο νοσοκομείο και κάποιες από αυτές στη μονάδα εντατικής θεραπείας. Συμπερασματικά, η έγκαιρη αντιμετώπιση της πνευμονίας συνήθως οδηγεί στην πλήρη ίαση, ενώ το αντίθετο μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στο θάνατο.
